Op verzoek van Noud Bles, een bevriend dichter, ga ik werken aan een aantal aquarellen, die geinspireerd worden door gedichten van Noud.
De eerste worden geinspireerd door de Kommerdijk, een wijk in Gendt, de woonplaats van Noud.
Kommerdijk
Er stond een vissertentje aan het water
Mieke, de vrouw van Noud, heeft voor het verbodsbord gezorgd. Er mogen geen vrachtauto’s hier de dijk oprijden
Dit mooie laantje loopt parallel aan de weg tussen de Kommerdijk en het water.
Bovenstaande schetsen vormen de eerste inspiraties en zijn met foto’s gemaakt die ik heb genomen tijdens een wandeling door de buurt.
Poelwijk
De Legende van Kasteel Poelwijk
Het was een koude herfstnacht in de 13e eeuw. De maan hing laag aan de hemel en wierp haar zilveren licht op de ophaalbrug van Kasteel Poelwijk. Graaf Willem van Gendt, een trotse heer met een hart vol ambities, keek uit over zijn domein. De gracht glinsterde als een donkere spiegel, en de torens staken scherp af tegen de nachtelijke hemel.
In de grote zaal brandde een knapperend haardvuur. De adel verzamelde zich voor een banket ter ere van de nieuwe oogst. De tafels bogen onder het gewicht van gebraden wild, versgebakken brood en glazen wijn. De muzikanten speelden op hun luiten, en de dansers zwierden in kleurrijke gewaden.Maar onder de feestelijke façade fluisterden de dienstmeiden over een verboden liefde. Isabella, de dochter van de graaf, had haar hart verloren aan Ridder Hugo, een jonge edelman van bescheiden afkomst. Hun liefde was als een wilde bloem die tussen de kasseien omhoog schoot, ongezien maar ontembaar.
Op een stormachtige nacht, toen de regen tegen de ramen sloeg, ontmoetten Isabella en Hugo elkaar in het geheim bij de oude eik aan de rand van het kasteel. Ze beloofden elkaar eeuwige trouw en zwoeren dat niets hen zou scheiden.
Maar het noodlot lachte hen uit. Graaf Willem ontdekte hun geheime ontmoeting en was woedend. Hij verbande Hugo naar verre oorden en sloot Isabella op in de hoogste toren van Kasteel Poelwijk. De toren waarvan gezegd werd dat de wind er altijd huilde en de muren fluisterden over verloren liefdes.
Jaren gingen voorbij. De eik bij de gracht werd hol en verweerd, maar de liefde van Isabella en Hugo bleef branden als een onuitblusbaar vuur. Op een nacht, tijdens een hevige storm, klom Hugo langs de torenmuren omhoog. Hij bereikte het raam van Isabella’s cel en smeekte haar om met hem te vluchten.
Maar Isabella weigerde. “Onze liefde is sterker dan de stenen muren,” fluisterde ze. “Ik zal hier wachten tot de tijd ons weer samenbrengt.”
En zo geschiedde. Op een heldere lentemorgen, toen de eerste bloesems de gracht versierden, keerde Hugo terug naar Kasteel Poelwijk. Hij vond Isabella nog steeds in de toren, haar ogen vol verlangen. Ze omhelsden elkaar en zweerden dat hun liefde nooit meer zou worden gescheiden.
De wind draagt nog steeds hun namen mee over de velden van Gendt. En als je ’s nachts goed luistert, kun je de echo’s van hun geloften horen, verweven met het ruisen van de bomen en het zachte klotsen van de gracht.
Met dank aan Kasteel Poelwijk, waar geschiedenis en romantiek elkaar ontmoeten in de schaduw van de eeuwigheid.
Eerste laag
Het laantje
De foto geeft veel groen. Met de volgende suggesties zou ik dit kunnen varieren::
- Herfsttinten: Voeg warme herfstkleuren toe aan de groene achtergrond. Denk aan oranje, rood en geel. Dit zal het laantje een sfeervolle en levendige uitstraling geven.
- Bloemenpracht: Plaats kleurrijke bloemen langs het pad. Denk aan felgekleurde tulpen, madeliefjes of wilde bloemen. Dit zal een vrolijk contrast creëren met het groen.
- Zonsondergang: Voeg een zachte, warme gloed toe aan de horizon. Gebruik tinten oranje, roze en paars om de lucht te verlevendigen en het laantje magisch te maken.
- Lensflare: Voeg een subtiel lensflare-effect toe. Dit simuleert het licht dat door de bladeren schijnt en geeft een dromerige sfeer aan de foto.
- Kleuraccenten: Houd het grootste deel van de foto groen en voeg slechts een paar kleuraccenten toe. Bijvoorbeeld een rode fiets, een gele paraplu of een blauwe jurk die door het laantje loopt.
- versterk de witte stammetjes. Misschien samen met suggestie 4?
Aanpak
Ik kies voor suggestie 6, omdat die mijn aandacht trokken. Bovendien wil ik de voorste schaduw een warmere kleur geven, bijvoorbeeld paars..
De aanpak zou kunnen zijn: bedek het wit van de bomen met maskeervloeistof na het maken va een schets. Daarna de eerste laag waarin het blauw van de lucht, het groen van de bomen en de schaduw geschilderd worden.
Het papierformaat wordt staand, omdat er voornamelijk verticale lijnen zijn met enkele horizontale.
Daarna volgt de tweede laag met kleinere vormen. Maar daarvoor wil ik eerst wachten tot de eerste laag af en droog is.
eerste laag
Eerst maskeervloeistof aangebracht en de wassing van lucht: blauw: een wassing die bovenaan donkerder is en naar beneden toe lichter.
Dit heb ik eerst goed laten drogen.
Ik ben vervolgens nat in nat begonnen met magenta aan te brengen, waar ook groen komt. Met de kleuren groen, geel en violet ben ik verder gegaan over het magenta heen. Violet vooral op de plaats waar het pad komt. Met spatten heb ik wat extra variatie aangebracht..
Nu laat ik de laag weer eerst volledig drogen.
